. از پیرمرد گل فروشی پرسیدند کار و بار چطور است؟ گفت: خوب نیست، آدم ها دیگر مانند گذشته همدیگر را دوست ندارند ...

دنیا جای قشنگی میشد اگر بجای ترک کردن درک کردن بلد بودیم

دیشب که بیاد رخ زیبای تو بودم در وصف رخت یک غزل ناب سرودم آماده شدم بهر نمازم که به ناگاه یاد تو رسید و تو شدی بود و نبودم هنگام اقامه لبت آمد به خیالم یک بوسه از آن کنج لب لعل ربودم هم رفت نماز از کف و هم مست نگشتم از هر دو طرف بوسه ضرر بود نه سودم بین دو نمازم غزلی فاصله افتاد با چشم و لبت بود همه گفت و شنودم در رکعت دوّم مثلاً سخت گرفتم از چشم تو گفتم عوض ذکر سجودم خون کرده دلم را غم چشمان سیاهت بنگر که ببینی چه سیاه و...

در وجود من هزاران زن زندگی میکند یکی شعر میگوید یکی روزنامه میخواند یکی غذا میپزد یکی موهایش را میبافد یکی دموکرات است آن دیگری دیکتاتور اما زنی هست که دیگر به آینه نگاه نمی کند, او بازمانده ی هجوم ندیدن هاست. بهارک آقابیگولی ╭━═━⊰✹♡✹⊱━═━╮

یک وقت‌هایی باید خودت را به‌ بیخیالی بزنی.. بیخیال تمام آدم‌هایی که دوستت ندارند! بیخیال تمام کارهایی که می‌خواستی بشود اما نشد! بیخیال هرکس که امروز وارد زندگی‌ات شد و فردا رفت! بیخیالِ تلاش‌های بی‌نتیجه‌ و دوست داشتن‌های بی‌ثمرت! وقتی کسی دوستت ندارد اصرار نکن! وقتی کسی برایت وقت ندارد خودت را به زور در برنامه‌هایش جا نده! زندگی همین است، شاید تو برای همه وقت بگذاری ولی قرار نیست که همه دوستت داشته باشند و برایت وقت داشته باشند.. شای...

نوشته بود: آره شنیدن دوست دارم قشنگه ولی کارایی که طرفت انجام میده تا بفهمی دوست داره صد برابر قشنگ تره ؛

با آدم چشم و دل سیر هرگز به مشکل نمی‌خوری.. حرف می‌زنه و عمل می‌کنه، اصالت داره، کنارش پیشرفت می‌کنی، حرمت بلده، پا پس نمی‌کشه، زخم نمی‌زنه، عقده نداره، مرهم می‌شه، رفیق می‌شه، یار می‌شه.

هر چی بیشتر میگذره هر چی عاقل تر میشی یاد میگیری دورتو خلوت کنی کمتر بحث کنی، یکی دو نفر که از ته دلت دوسشون داری و دوستت دارن رو کنار خودت نگهشون داری، به خودت اهمیت بدی خودتو دوست داشته باشی، خیلی ها هم تو این مسیرت ممکنه بهت برچسب خودخواهی و افسردگی بزنن ولی تو بدون توجه به اونا، تمرکزتو بیشتر میزاری رو هدف خودت و برای خواسته هات تو سکوت تلاش میکنی و میجنگی..

وقتی که تو نیستی دنیا چیزی کم دارد ؛ مثلِ کم داشتنِ یک وزیدن ، یک واژه ، یک ماه ... من فکر می‌کنم در غیابِ تو همه‌ی خانه‌های جهان خالی‌ ست ..!

از دلتنگیت کجا فرار کنم؟ معمار هیجان، کجا بروم که صدای آمدنت را بشنوم ؟ کجا بایستم که راه رفتنت را ببینم ؟ کجا بخوابم که صدای نفس‌هات بیاید؟ کجا بچرخم که در آغوش تو پیدا شوم؟ کجا چشم باز کنم که در منظرم قاب شوی؟ کجایی ؟ کجایی که هیچ چیزی قشنگ‌تر از تماشای تو نیست؟ کجا بمیرم که با بوسه‌های تو چشم باز کنم؟ کجایی؟؟ عباس معروفی ________________________________ پارسا 🍃🍃