یک وقت‌هایی باید خودت را به‌ بیخیالی بزنی.. بیخیال تمام آدم‌هایی که دوستت ندارند! بیخیال تمام کارهایی که می‌خواستی بشود اما نشد! بیخیال هرکس که امروز وارد زندگی‌ات شد و فردا رفت! بیخیالِ تلاش‌های بی‌نتیجه‌ و دوست داشتن‌های بی‌ثمرت! وقتی کسی دوستت ندارد اصرار نکن! وقتی کسی برایت وقت ندارد خودت را به زور در برنامه‌هایش جا نده! زندگی همین است، شاید تو برای همه وقت بگذاری ولی قرار نیست که همه دوستت داشته باشند و برایت وقت داشته باشند.. شای...

نوشته بود: آره شنیدن دوست دارم قشنگه ولی کارایی که طرفت انجام میده تا بفهمی دوست داره صد برابر قشنگ تره ؛

با آدم چشم و دل سیر هرگز به مشکل نمی‌خوری.. حرف می‌زنه و عمل می‌کنه، اصالت داره، کنارش پیشرفت می‌کنی، حرمت بلده، پا پس نمی‌کشه، زخم نمی‌زنه، عقده نداره، مرهم می‌شه، رفیق می‌شه، یار می‌شه.

هر چی بیشتر میگذره هر چی عاقل تر میشی یاد میگیری دورتو خلوت کنی کمتر بحث کنی، یکی دو نفر که از ته دلت دوسشون داری و دوستت دارن رو کنار خودت نگهشون داری، به خودت اهمیت بدی خودتو دوست داشته باشی، خیلی ها هم تو این مسیرت ممکنه بهت برچسب خودخواهی و افسردگی بزنن ولی تو بدون توجه به اونا، تمرکزتو بیشتر میزاری رو هدف خودت و برای خواسته هات تو سکوت تلاش میکنی و میجنگی..

وقتی که تو نیستی دنیا چیزی کم دارد ؛ مثلِ کم داشتنِ یک وزیدن ، یک واژه ، یک ماه ... من فکر می‌کنم در غیابِ تو همه‌ی خانه‌های جهان خالی‌ ست ..!

از دلتنگیت کجا فرار کنم؟ معمار هیجان، کجا بروم که صدای آمدنت را بشنوم ؟ کجا بایستم که راه رفتنت را ببینم ؟ کجا بخوابم که صدای نفس‌هات بیاید؟ کجا بچرخم که در آغوش تو پیدا شوم؟ کجا چشم باز کنم که در منظرم قاب شوی؟ کجایی ؟ کجایی که هیچ چیزی قشنگ‌تر از تماشای تو نیست؟ کجا بمیرم که با بوسه‌های تو چشم باز کنم؟ کجایی؟؟ عباس معروفی ________________________________ پارسا 🍃🍃

درود بر کسانی که از پاکی شان دوستی آغاز میشود از صداقتشان دوستی ادامه می یابد و از وفایشان دوستی پایانی ندارد.... 💚☘️💚☘️💚

‌♾ 🌸پیشاپیش سال نو مبارک 🌸 عید نزدیک است. دلمان یک تحول عظیم می‌خواهد. یک انقلاب روحی، یک حال خوب! 😍 الهی معجزه کن ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌...

عشق آن درد عمیقی است که از جان نرود عاشق آن است که هرگزپی درمان نرود حق بر این بود که در وادی بی منطقِ عشق آن که دشوار به چنگ آمده به آسان نرود رد پایی است که در برف به جا مانده از او کاش تا جان به تنم هست زمستان نرود آخرین جمله که پیش از سفرش یادم هست قسمش بود که می‌گفت باران نرود کیست مردی که به یعقوب بگوید این را یوسفش عاشق مصر است به کنعان نرود گاه پایان سفر عاقبتش کوری ماست لطفعلی رو خبرش کن که به کرمان نرود

یکنفر اینجا دلش تنگ است باور میکنی ؟ یک گذر بر قلب او یکبار دیگر میکنی ؟ یکنفر دارد هوای پرکشیدن ،در دلت یک سفر ،شهباز من ،با این کبوتر می‌کنی؟ ماه من ،چشمان زیبایت مرا دیوانه کرد با منِ دیوانه ،ای زیبای من ،سر میکنی ؟ گل بده در باغ دل ،تا جان دهم در پای تو گل بده ،کاشانه ی دل را معطر می‌کنی ؟ ساعتی پیشم نشین ،من خسته ام از زندگی خستگی را از تنم با بوسه ای در میکنی ؟ گوش من لج می‌کند، وقتی که حرف از رفتن است صحبت رفتن،تو با این آدم...