جهانشناسی پویشی یک رویکرد تحقیقی است که در مورد جهان و روابط اجتماعی در آن تمرکز دارد. این رویکرد به عنوان یک روش برای بررسی و توصیف جوامع و فرهنگها به وجود آمده است و در علوم انسانی و اجتماعی مورد استفاده قرار میگیرد.
جهانشناسی پویشی به فرایندی تحقیقی اشاره دارد که در آن پژوهشگر به صورت میدانی در جامعه مورد مطالعه حضور پیدا میکند و با استفاده از روشهای مشاهده، مصاحبه و تحلیل اسناد و منابع مختلف، دادههای مورد نیاز خود را جمعآوری میکند. در این رویکرد، پژوهشگر به عنوان یک فعال در جامعه حضور دارد و با افراد و گروههای مختلف در ارتباط است. این رویکرد معمولاً برای بررسی موضوعاتی مانند فرهنگها، جوامع و نیازهای اجتماعی استفاده میشود.
یکی از ویژگیهای بارز جهانشناسی پویشی، تاکید بر تفاوتها و تنوعهای فرهنگی و اجتماعی است. این رویکرد به دنبال درک عمیقتر از جوامع و فرهنگها است و سعی میکند تا به ریشهها و عوامل مختلفی که تأثیرگذار بر رفتار و اعمال افراد و گروهها هستند، نفوذ کند. به عنوان مثال، در یک تحقیق جهانشناسی پویشی درباره یک فرهنگ خاص، پژوهشگر ممکن است به بررسی عوامل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی که تأثیرگذار بر رفتار افراد در آن فرهنگ دارند، بپردازد.
روشهای مورد استفاده در جهانشناسی پویشی متنوع هستند. مشاهده، مصاحبه، مطالعه اسناد و تحلیل محتوا از جمله روشهای معمول استفاده شده در این رویکرد هستند. همچنین، استفاده از روشهای کمی نیز ممکن است در برخی موارد مورد استفاده قرار گیرد.
جهانشناسی پویشی به عنوان یک رویکرد تحقیقی، به ما کمک میکند تا بهتر درک کنیم که چگونه جوامع و فرهنگها شکل میگیرند و چگونه در طول زمان تغییر میکنند. این رویکرد ما را قادر میسازد تا به ریشهها و عواملی که تأثیرگذار بر رفتار و اعمال افراد و گروهها هستند، نفوذ کنیم و درک عمیقتری از جوامع و فرهنگها به دست آوریم.