قهر قهر
« قهر ، قهر ، تا روزِ قیامت » این زیباترین دروغِ کودکی هایمان بود قرار بود مثلاً دلخوریِ مان تا ابد کِش بیاید اما با یک «ببخشید» سر و تهِ قضیه هم می آمد و دوباره مشغولِ بازی می شدیم انگار هم نه انگار ، که قهر کرده بودیم ! بچگی ها ، در همین سادگی اش قشنگ بود . امان از این بزرگ شدن امان از این قهر هایِ بی صدایِ طولانی ! حالا قهرِ مان را جار نمی زنیم ، خیرِ سرِمان مثلاً متمدن شده ایم خیلی بی صدا می رویم اما برای همیشه اما بدونِ بازگشت دلمان هم خوش است که بزرگ شده ایم....⚘ نرگس_صرافیان_طوفان. ⚘
نویسنده: at sh | تاریخ ارسال: ۱۴۰۲/۰۲/۱۱-۰۰:۴۴ | ارسال نظر(0) | ❤️ لایک